زنگ خطر برای ورزش/ با این وزارت ورزش رویای المپیک پربار محقق می شود؟

به هرترتیب باید دید حال که ورزش کشور حال و روز خوشی ندارد و زمان زیادی هم تا المپیک باقی نمانده، وزارت ورزش و مسئولین مربوطه چه تصمیماتی را برای برون رفت از این وضعیت می گیرند و آیا می توانند روند نزولی ورزش را متوقف کنند و آن را به روند صعودی چند سال اخیر تبدیل کنند؟!

رقابت های المپیک در سراسر دنیا از اهمیت زیادی برخوردار است و کشورهای مختلف سعی می‌کنند تا با یک برنامه‌ریزی مدون و حساب شده خود را به این ماراتُن جهانی برسانند. این رقابت‌ها که به جرأت میتوان گفت مهمترین رقابت ورزشی در دنیاست، به نوعی ویترین ورزشی کشورهای حاضر در مسابقات محسوب می‌شود.

 

در حالی که در سرتاسر دنیا برنامه‌ریزی‌های طولانی مدت و چندین ساله برای راهیابی به المپیک و موفقیت در آن امری مرسوم و جا افتاده است، متأسفانه اما در کشور ما کاملاً برعکس عمل می‌شود، و معمولاً در هر دوره بعد از ناکامی در المپیک؛ با تشکیل گروه‌های کارشناسی سعی در یافتن علل ناکامی می شود و به این ترتیب تا چندین ماه مردم و رسانه ها را سرگرم این کارشناسی های نمایشی می‎کنند و دست آخر هم با اتخاذ سیاست بی‌خیالی تا المپیک بعدی در خواب زمستانی فرو می روند. اما در این میان اما مردم چشم انتظار که همواره آرزوی موفقیت برای ملی پوشان رشته های مختلف را دارند؛ تنها کسانی هستند که وظیفه خود را به درستی انجام می‌دهند.

 

 

 

با این همه و در حالی که این روزها کمتر از  10 ماه دیگر شاهد برگزاری بزرگترین و معتبرترین رویداد ورزشی جهان؛ رقابت‌های المپیک 2016 که در شهر ریودوژانیرو برزیل برگزار می شود، هستیم؛ متأسفانه هم چنان تحرک خاصی از سوی مسؤلین مرتبط برای آماده سازی ملی پوشان جهت شرکت در رقابتها دیده نمی شود.  رقابت‌هایی که براساس برنامه اعلام شده، قرار است مراسم افتتاحیه آن در تاریخ 15 مرداد 1395 برگزار شود؛ و بازی‌ها نیز به طور رسمی از 16 مرداد ماه آغاز می‌‌گردد.

 

اما در فاصله 10 ماه مانده تا المپیک ریو بد نیست نگاهی بیندازیم به اوضاع ورزش کشور و تیم‌های ملی مختلف، و میزان آمادگی هریک را برای شرکت در این رقابتهای مهم بررسی کنیم. همچنین باید دید تا برای این منظور؛ مسئولین ذی‌ربط چه تدابیری را اندیشیده اند تا بتوانند امید را در دل مردم برای کسب مدال های خوش رنگ و متعدد زنده کنند!!!

 

 

کشتی

 

آخرین آوردگاهی که تیم ملی کشتی در آن حضور داشت، رقابت‌های قهرمانی کشتی جهان بود که در شهریور ماه امسال در لاس وگاس آمریکا برگزار شد، مسابقاتی که در آن تیم ملی روسیه توانست تا به مقام قهرمانی برسد؛ این رقابت‌ها در حالی برگزار شد که کشتی آزاد توفیق چندانی نداشت و کشتی فرنگی هم که به عنوان مدافع عنوان قهرمانی و تیمی مدعی؛ در این رقابت‌ها شرکت کرده بود تنها سایه ای از اقتدار تیم سال گذشته را نمایش داد.

 

 

 

تیم ملی کشتی آزاد ایران که با ترکیبی از کشتی‌گیران جوان در رقابت‌های جهانی و گزینشی المپیک در لاس وگاس آمریکا شرکت کرده بود، از عنوان نایب قهرمانی دوره قبل خود دفاع کرد و برای هفتمین بار در این رقابت ها در سکوی دوم ایستاد. تیم ایران در این رقابت ها از مجموع شش سهمیه المپیک توانست در وزنهای 57، 65، 74، 86 و 97 سهمیه حضور در المپیک را به دست بیاورد و تنها در وزن 125 کیلوگرم این امر محقق نشد.

 

اما کشتی فرنگی که با مصدومان زیاد و حواشی درون تیمی دست و پنجه نرم می کرد وارد این رقابت ها شد که به هیچ وجه در قواره های یک تیم قهرمان نبود و در نهایت و در کمال ناباوری تنها توانست تا به عنوان چهارمی رقابتها دست پیدا کند.

 

با این حال با بازگشت ملی‌پوشان فرنگی از آمریکا و در پی کسب نتایج غیرقابل قبول، مسؤلین با کارشناسی های دقیق و میلیمتری(!) دوباره به خانه اول برگشتند؛ و با یک عقبگرد بار دیگر «بنا»ی کشتی را از نو نهادند. «محمد بنا» بار دیگر به عنوان سرمربی تیم کشتی فرنگی انتخاب شد تا روزنه امیدی در دل اهالی کشتی ایجاد شود. بنا در همان روزهای ابتدایی با جمع کردن فرنگی کاران عنوان دار و نامی و اضافه کردن چند جوان به آنها کار خود را آغاز کرد و قول داد که بار دیگر دل مردم را شاد کند، و با کسب قهرمانی ها و کسب مدال در المپیک تیم را به جایگاه واقعی اش برساند. بر این اساس و بنابر نظر محمد بنا و برنامه هایی که او به فدراسیون کشتی داده، فرنگی‌کاران در اردوی سوم آماده سازی، نخستین تورنمنت بین‌المللی خود را پیش رو خواهند داشت. به این ترتیب آنها با شرکت در تورنمنت حیدرعلی‌اف آذربایجان اولین تجربه ی بین المللی خود را بعد از ناکامی در رقابتهای قهرمانی جهان در پیش خواهند داشت. این مسابقات طی روزهای ۶ تا ۸ آذرماه در باکو برگزار خواهد شد و نخستین آزمون جدی خارج از خانه شاگردان محمد بنا محسوب می‌شود. با این تفاسیر؛ اردوهای آماده‌سازی در جریان خواهد بود تا اینکه فرنگی‌کاران خود را مهیای دو تورنمنت دیگر کنند؛ به‌طوری‌که تیمی از نفرات منتخب اردو به جام «وهبی امره» ترکیه اعزام ‌شود؛ و سپس تیمی دیگر راهی جام «زومباتلی» مجارستان خواهد شد. پرونده تورنمنت‌های بین‌المللی کشتی فرنگی با این سه میدان بین‌المللی در سال‌جاری بسته شده؛ و تیم مدعی کشتی فرنگی برای کسب سه سهمیه باقی مانده در روز ۲۷ اسفندماه به رقابتهای گزینشی المپیک در آستانه قزاقستان اعزام خواهد شد.

 

 

محمد بنا اگر بتواند سه سهمیه باقی مانده کشتی فرنگی ایران در المپیک یعنی سهمیه اوزان ۵۹، ۶۶ و ۱۳۰ کیلوگرم را در قزاقستان به چنگ آورد، دیگر نیازی به حضور فرنگی‌کاران این اوزان در رقابت‌های گزینشی مغولستان و ترکیه نخواهد بود؛ با توجه به برنامه مذکور،پرونده فعالیت‌های کشتی فرنگی در سال جاری بسته می‌شود و محمد بنا و شاگردانش در سال آینده باید با حضور در رقابتهای قهرمانی آسیا، نخستین میدان رسمی قاره‌ای خود را تجربه کنند.

 

بسکتبال

 

بلندقامتان ایران هم همانند کشتی‌گیران حال و روز خوشی را ندارند؛ تیم ملی بسکتبال که به رقابت های قهرمانی آسیا امید زیادی داشت و با هدف قهرمانی در آن و کسب سهمیه المپیک پای به این رقابت ها گذاشته بود؛ با ناکامی این مسابقات را به پایان رساند. در این رقابت ها چین با شکست فیلیپین به مقام قهرمانی رسید و سهمیه المپیک ریو را کسب کرد و ایران هم با شکست ژاپن در دیدار رده بندی تنها به مقام سوم بسنده کرد و شانس کسب سهمیه مستقیم المپیک را از دست داد و حالا برای راهیابی به المپیک راه سختی پیش رو دارد و باید در تورنمنت های انتخابی المپیک با تیم هایی از سایر قاره ها رقابت کند.

 

 

 

والیبال

 

عنوان ناکام ترین تیم ملی را به جرأت میتوان به تیم ملی والیبال اختصاص داد؛ تیمی که در حالی در رقابت‌های قهرمانی جهان که در شهریور ماه سال جاری در ژاپن برگزار شد؛ شرکت کرد که هیچ نشانی از آن تیم مقتدر سال های گذشته را نداشت و با ناکامی تمام و پایین تر از آرژانتین و ژاپن در مکان هفتم جای گرفت. بی نظمی و سردرگمی کاملا در بازی والیبالیست ها موج می زد و کاری هم از کواچ،سرمربی تیم بر نمی آمد و حتی خود او هم گفته بود هیچ روزنه امیدی در این تیم نیست.

 

 

 

با این تفاسیر اما توقع از این تیم بالاست و جامعه ورزشی آنها را یکی از سهمیه های المپیک به حساب می آورد که ملی پوشان باید برای به دست آوردن این مهم در رقابت های بعدی همانند گذشته عمل کنند که در همین زمینه کواچ قول کسب سهمیه را داده است؛اما با این حال محمد داورزنی رئیس فدراسیون والیبال در این رابطه در گفت و گویی که با برنامه ورزش و مردم داشت در پاسخ به این سوال که آیا کواچ با این شرایط در تیم ملی خواهد ماند یا خیر اظهار داشت : قطعا کواچ و همکارانش باید پاسخ گویی نتایج ضعیف تیم ملی در جام جهانی باشند.

 

وی در ادامه افزود : ما قطعا کمیته ای فنی را تشکیل خواهیم داد و اگر کمیته فنی  به این نتیجه برسد که برای رسیدن تیم ملی به المپیک لازم است تا مربی دیگری به جای کواچ بیاید قطعا تصمیم گیری های جدی در این خصوص انجام خواهیم داد.

 

سه گانه ناکامی،متوجه وزارت ورزش

 

همانطور که در بالا گفته شد تیم های ملی در رشته های کشتی،بسکتبال و والیبال یک سه گانه ناموفق و ناکام را برجای گذاشتند تا زنگ خطر در فاصله 10 ماه تا المپیک ریو برای مسئولین مربوطه و شخص وزیر ورزش به صدا در بیاید.

 

 

 

 

 

مسئولین دولت تدبیر و امید که عادت به اتخاذ تصمیمات دقیقه نودی و شتابزده دارند؛ باید فکری اساسی به حال ناخوشایند ورزش کشور بکنند تا وضعیت از این بدتر نشود؛ با این حال از پسرفت ورزش نسبت به سال های گذشته نیز نباید چشم پوشی کرد و فکری به حال و روز نه چندان خوب این روزهای ورزش کرد.

 

 

کارت زرد،جریمه وزیر مدبر

 

 

تأثیر دخالت های نابجای وزارت ورزش در بعضی تصمیمات فدراسیون ها و اعمال فشار بر آن ها را در ناکامی تیمهای ملی نباید نادیده گرفت که علت بسیاری از عقبگردها و تصمیمات نادرست ورزشی کشور است.

 

 

 

 

 

در تأیید این موضوع همین بس که چند روز پیش وزیر ورزش،دکتر محمود گودرزی برای ارائه توضیحات در زمینه های علت گسترش فساد و بداخلاقی در ورزش،غفلت از مسائل اساسی جوانان، دخالت در امور فدراسیون‌ها و هیئت‌های ورزشی و بی‌توجهی به شایسته‌سالاری در انتصابات به مجلس شورای اسلامی رفته بود و به دلیل کافی نبودن توضیحات و توجیهات،وی نخستین کارت زرد خود را از نمایندگان مردم دریافت کرد.

 

 

به هرترتیب باید دید حال که ورزش کشور حال و روز خوشی ندارد و زمان زیادی هم تا المپیک باقی نمانده، وزارت ورزش و مسئولین مربوطه چه تصمیماتی را برای برون رفت از این وضعیت می گیرند و آیا می توانند روند نزولی ورزش را متوقف کنند و آن را به روند صعودی چند سال اخیر تبدیل کنند؟!